Ta moko, of moko, traditionele Maoritatoeages, verschilden van de lichaamsversiering van andere Polynesische volken. De Maori sneden namelijk in de huid om littekens te maken. Veel Polynesische tatoeages waren afgeleid van de rechtlijnige, geometrische patronen die geschikt waren voor de Polynesische tatoeagekammen.
De Maori maakten kromme lijnen, gebaseerd op de spiraal. Maori tatoeages worden gekenmerkt door dikke lijnen en herhalingen van specifieke motieven. Met deze motieven werden ook hun andere kunstvormen versierd, zoals houtsneden en met de hand geweven stoffen. Op de gezichttatoeages zijn duidelijk twee spiraalpatronen te zien, die sterk lijken op het varenblad, een steeds terugkerend motief in de Maori kunst.
Een traditionele tatoeëerder, de tohunga-ta-moko, kon twee verschillende patronen aanbrengen: een patroon op basis van een gepigmenteerde lijn en een op basis van een donkere achtergrond met ongepigmenteerd patroon. Van oudsher volgden tatoeëerders zeer specifieke regels. Maar door de enorme culturele complexiteit van de vele stammen en volkeren in Nieuw-Zeeland, bestonden er veel lokale varianten. Er wordt echter wel aangenomen dat voor
het tatoeëren een reeks voorgeschreven regels bestond. Tatoeages waren kenmerkend voor individuen, families, clans en stammen. De tatoeages volgden de contouren van het gezicht en versterken de natuurlijke uitdrukking ervan.
Ook tatoeages op andere lichaamsdelen, zoals de billen en dijen, volgden de natuurlijke contourlijnen. Op een goed uitgevoerde tatoeage kon de natuurlijke 'geografie' van de gezichtskenmerken worden afgelezen.
Alle mannen, behalve slaven en niet-krijgers, hadden tatoeages op het gezicht en meestal ook op
andere lichaamsdelen. Een elegant getatoeëerd gezicht was een bron van trots voor de krijger. Het maakte hem sterk in de strijd en aantrekkelijk voor de vrouwen. Ook vrouwen droegen tatoeages, maar deze waren kleiner en minder talrijk dan bij de mannen. Omlijnde en zwart ingekleurde lippen waren een teken van schoonheid. Ook de kun werd getatoeëerd en soms werden op de wangen of het voorhoofd enkele lijnen of spiralen aangebracht.
Moko-ontwerpen bestonden uit een reeks traditionele elementen, die elk een naam hadden. Maorileiders konden hun gezichttagoeages exact natekenen gebruikten ze als handtekening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten